Hundakæti Dagbækur Ólafur Davíðsson

Dagbækurnar sem Ólafur Davíðsson skrifaði þegar hann var um tvítugt eru einstök heimild um líf og hugsunarhátt kornungra menntamanna í Reykjavík og Kaupmannahöfn fyrr á tíð, merkilegur aldarspegill en um leið fágætur skemmtilestur þar sem fjölmörgum þekktum einstaklingum – skólastrákum, kennurum, betri borgurum og allmenningi – eru gerð skil á kómískan og óvæginn hátt. Ólafur lýsir meðal annars svallveislum þar sem boðið var upp á bjór, koníak, vindla og vínarbrauð, segir kjaftasögur úr bæjarlífinu og fjallar afar opinskátt um eigin tilfinningar – ekki síst til ungs skólabróður síns.
Ólafur Davísson (1862-1903) var náttúrufræðingur og þjóðfræðingur og er þekktastur fyrir þjóðsagnasöfnun sína. Dagbækur has frá skólaárunum voru gefnar út 1955 en þá töluvert ritskoðaðar.
Þorsteinn Vilhjálmsson fræðimaður og þýðandi annars þessa útgáfu og skrifar ítarlegan formála um Ólaf, dagbækurnar og tíðarandann.